ای مهربـــان قلبم بــــــا مـــن نمـــــا مــدارا
تــــا انتهــــــا سفر کن بـــــا من بیا تو یــارا
هرگز مگو ز هجـــران با قلب خسته ی من
رحمی نما ، تـو بگشا این دست بسته ی من
روزی اگر نباشی جـــان بر لبم در آن روز
دردت بــود به جانم خشمت بود چه جانسوز
از پس آن صـدایت صدای نـــاز و مـــاهت
دیدم دلی پـــر از مهر ای جان و دل فدایت
دوش این دلم شکستی بی یــار خود نشستی
آخـــر بگو چگونه از یـــار خـــود گسستی
بـــــاز این دل شکسته بــــادا فــــدای نامت
من بــــا تــــوام نگه کن تـــا آخر و قیامت
هرگز ز تــو نرنجم بــــا غیر تـــو نرقصم
رقصم میان خون است با نفس خود بجنگم
هرگز جـــدا نبوده قــلبم ز یــــاد و نـــامت
هرگز جدا نگردد کـــارم ز کـــار و بارت
مـن بیدلم به کوی ات سرگشته ی عبورت
بی تــو دلم شکسته ، نــازم به آن غرورت
علی - 9-1-88
